این مدرسه که در گذشته آن را مدرسهی سلطانی و مدرسهی مادر شاه نیز مینامیدند، در زمان سلطنت شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه حکومت صفوی ساخته شده است.ساخت این بنا در سال ۱۱۱۶ هجری قمری آغاز شده و در سال ۱۱۲۶ هجری قمری به پایان رسیده است. این بنا در واقع آخرین بنای باشکوه ساخته شده در عصر صفوی است که برای تدریس علوم دینی به طلاب ساخته شده است.درختان کهنسال چنار و جوی آبی که در میان آن جریان دارد، جلوهی بینظیری به زیباییهای معماری و کاشیکاریهای دیدنی این بنا داده است.
کشور | ایران |
منطقه | آسیا |
شماره ثبت ملی | |
دوره ی ساخت | صفویه |
سبک معماری این بنا به شیوه اصفهانی است. مدرسه چهارباغ از نوع مدارس چهار ایوانی بوده و قسمت داخلی مدرسه هشتی، ورودی، حیاط داخلی، گنبد، مناره و حجره دارد. از وسط حیاط مدرسه، نهری به نام فرشادی عبور میکند. این نهر شعبهای از زایندهرود است. در فاصله بین ایوانها هم 120 حجره برای طلاب در دو طبقه قرار دارد. اغلب این حجرهها نقشه یکسانی دارند. هریک از حجرههای مدرسه از یک اتاق نشیمن در جلو، قسمتی بهصورت صندوقخانه در عقب و بخشی به نام بالاخانه تشکیل شدهاند.مساحت کل بنا حدود 8500 مترمربع است. گنبد این بنا نزدیک ایوان جنوبی قرار گرفته است. ایوان غربی هم سردَر و مدخل ورودی به مدرسه است. آخرین تحولات در هنر کاشیکاری دوره صفوی مانند کاشی هفترنگ، مُعرق و گره چینی را می توان در این مدرسه دید.
درباره این سایت